Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Όταν η βαρεμάρα ψάχνει για δουλειά



όταν η βαρεμάρα σου χτυπάει την πόρτα πόσες επιλογές έχεις;
χμμμ για να δούμε πόσες;
καταρχήν η βαρεμάρα σου χτυπάει την πόρτα όταν έχεις χορτάσει από τα γνωστά και μη και όταν ποια έχουν μείνει τα δύσκολα ή και αδιάφορα να γίνουν ίσως..
άρα ή θα κάνεις κάτι από αυτά στην πιο απλή μορφή τους προκειμένου να τα φτάσεις κάπου γιατί με τόση βαρεμάρα δύσκολο να τα ολοκληρώσεις αλλά αν είναι απλά ίσως τα φτάσεις κάπου...
ή να μην κάνεις τίποτα με το ρίσκο να νιώσεις από άχρηστος μέχρι τεμπέλης και από ανίκανος μέχρι πολλά άλλα ψιλομαύρα που ίσως οδηγήσουν και σε μια πολύ περιποιημένη μελαγχολία...
πάντως το ότι υπάρχει δυνατότητα επιλογής! από μόνο του λέει πάρα πολλά...επιλέγω -διαλέγω αρα κάνω και μπορώ να κάνω κάτι που προτιμώ από κάτι άλλο...πάντα όταν υπάρχει σύγκριση υπάρχει και το καλύτερο... υπάρχει η δυνατότητα της ελάχιστης έστω σιγουριάς ότι κάνω κάτι που θέλω περισσότερο από κάτι άλλο! και όταν θέλω κάτι να το κάνω η λέξη βαρεμάρα μένει άνεργη...

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Ποιος πείνασε;





κοτόπουλο
λαζάνια
πίτσα
κανελόνια
φιλέτο
κρέπες








Να μια ενδιαφέρουσα λίστα από ιδέες....γεύσεων!!!!!!!!!!!!!!!!!!
διότι πάντα πρώτα τα μάτια διαλέγουν

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Σεπτέμβρη μας!!



Τα πήρε λίγο ο Σεπτέμβρης ή μου φαίνεται;
Είπε είμαι η πύλη του φθινοπώρου και απαιτώ πρωτοβρόχια!! ΤΩΡΑ όμως!!
Γιαυτό τόσο νερό;
Άνοιξαν οι ουρανοί βρε παιδί μου και τρέχει παντού...
σα να σταματάει λίγο, άντε λέμε ίσως ξεδίψασε κομματάκι...μπαααα σιγά μην ξεδιψούσε ...τσικ τσικ τσικ νατο πάλι το νεράκι στο τζάμι...και σε λίγα λεπτά ποτάμια γεμίζει!!
Αγαπάμε το νερό και δόξα το θεό όλο το καλοκαίρι λίγο εδώ λίγο εκεί .. τσαλαβουτήξαμε αρκετά στο μπλε νερό μας που τοχουμε και μπόλικο μπόλικο στη χώρα μας δόξα το θεό (θα ξαναπώ) και ξεχαστήκαμε και ζεσταθήκαμε και χαλαρώσαμε και μαγευτήκαμε από τις χάρες του καλοκαιριού
Αλλά βρε Σεπτέμβρη μου μη θυμώνεις, και τα πρωτοβρόχια σου αγαπάμε, δε λέω, αλλά βρε παιδί μου με ρέγουλα... μας έπνιξες! (και κυριολεκτικά γαμώτο) δείξε λίγη συμπόνια σε μας τους μικρούλιδες και άμυαλους αμαρτωλούς εσύ που είσαι τόσο μεγάλος και σοφός που έχεις δει να περνάνε από την πύλη σου αιώνες και λάθη ανθρώπινα, πολλά! αλλά και γιορτές και γέλια και χαρές και μας δίδαξες τόσα πολλά! μας συμαζεύεις κάθε χρόνο μας στέλνεις σχολείο μας οδηγείς σιγά σιγά και γλυκά στην φωλιά μας για να είμαστε όλοι μαζί κοντά αγαπημένοι και έτοιμη για την δυσκολότερη και αυστηρότερη εποχή του χρόνου αλλά εσύ βρε καμάρι μου πήρες όλη τη δουλειά πάνω σου... σιγά σιγά βρε αγόρι μου έχεις και 2 αδέρφια παρακάτω ...τον Οκτώβρη! το Νοέμβρη! τι θα κάνουν αυτά τα παιδιά; άσε και γι αυτά λίγη δουλειά να χουν, μη θυμώσουν και καλέσουν τον χειμώνα για παράπονα...και τότε είναι που θα καλομπερδευούμε εντελώς οι άμοιροι
Σαγαπάμε πολύ να το ξέρεις και σε χρειαζόμαστε όσο πιο γλυκό γίνεται...!!
φιλιά πολλά!!

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ




Χρηστός Ανέστη!!
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

και αφού Ανέστη ο χριστός ε όλα γίνονται...
και εμείς μπορούμε να γίνουμε άνθρωποι..
και η ζωή μας να γίνει πολύ καλύτερη με όλα εκείνα που χαρακτηρίζουν μια ζωή ευτυχισμένη και γεμάτη αν το πιστεύουμε.. γιατί εκεί γίνεται και η μισή δουλειά!
πιστεύεις ότι σήμερα έχει ήλιο;
μα έχει πίσω από τα σύννεφα είναι και όταν ποτιστεί η φύση θα βγει να τη ζεστάνει...
πιστεύεις ότι έχεις παρέα;
μα έχεις εδώ στο ίντερνετ χιλιάδες κόσμος και σε όλους μπορείς να πεις ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ... είναι στάνταρ ότι θα σου πει ΑΛΗΘΩΣ που σημαίνει ναι, όλα γίνονται!!
μπορείς να το πεις και σε άγνωστο κόσμο στο δρόμο, πάλι το ίδιο θα σου πει...
δόξα λοιπόν στο θεό που καλέσαμε να μας δείχνει συνέχεια και να μας θυμίζει ότι η μισή δουλειά έχει γίνει ήδη...
το κομμάτι το δικό μας μένει...
να πιστέψουμε και να δοκιμάσουμε με τις καλύτερες διαθέσεις...
Χρόνια μας πολλά! και καλά!!

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Καλημέρα με βροχούλες...


Μα τι όμορφα που τα κανονίζει ο καιρός...
Εχθές Κυριακή ήλιος τρελός και σήμερα μεγάλη Δευτέρα που είναι εργάσιμη και αρχίζουν τα πάθη ................ βροχούλες και δάκρυα....
Αλλά μεγάλη Πέμπτη πάλι θα στρώσει ο καιρός είπε πρωί πρωί η Τσαπανίδου στην τηλεόραση..
και θα κορυφωθεί με ένα ηλιόλουστο Πάσχα!!!!!!!!!!!!!!!
ναιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!

Τρίτη 7 Απριλίου 2009

αμεεεεεεεεεε



Ωραία ..
τι νέα; ...
πέρασε και αυτή η μέρα, Τρίτη ήταν ε;
... προς στιγμήν μπερδεύτηκα και νόμισα ότι ήταν Πέμπτη αλλά οκ... έχω ίδιο πρόγραμμα Τρίτη και Πέμπτη γιαυτό
σκεφτόμουν πριν τα χρόνια που περνούν και δε γυρίζουν και το πόσο αυτό μας μελαγχολεί συνήθως...
αλλά σκεφτόμουν ότι όλα είναι σχετικά και μπορούν ναναι θετικά ή αρνητικά ανάλογα πως τα επιτρέπουμε εμείς να λειτουργήσουν στο μυαλό μας...
αλλά αυτό εξαρτάται και από τις ανάγκες μας που πολλές φορές είναι τόσο διαφορετικές από αυτές που νομίζουμε για ανάγκες μας..
από αυτές που το περιβάλλον και τα πρότυπα της κοινωνίας ή η εκκλησία η οικογένεια κτλ μας έχει μάθει ότι έχουμε και πρεπει ...ΠΡΕΠΕΙ να φροντιζουμε για να ισορροπούμε!!!....για να είμαστε καλά!!!
...αλλιώς δε θα είμαστε καλά δηλαδή..
άρα όσο και όποτε δεν ακολουθούμε τις οδηγίες χρήσης και χρησιμοποιούμε αυτοσχεδιασμούς ή πατέντες που μας εκφράζουν αλλά δεν συμφωνούν με τις οδηγίες και τους κανόνες... ένα μικρο δικαστήριο στο πίσω μέρος του μυαλού μας καταγράφει ότι κινδυνεύουμε..ότι ρισκάρουμε την ισορροπία μας... και αν δεν έχουμε γερή υπερασπιστική γραμμή στο συνειδητό μέρος του μυαλού μας...χμμμμ ρισκάρουμε πιθανόν περισσότερα απ όσο αντέχουμε..οπότε η "θεία δίκη" δε θα αργήσει να σκάσει μύτη ... ακόμη και αν πρόκειται για αυτοδικη και αυτοτιμωρία βαφτισμένη στο συνειδητό ως "θεία"... έτσι γιατί πάντα κάτι ανώτερο ΠΡΕΠΕΙ να αναλαμβάνει της ευθύνη και να ξέρει καλύτερα ακόμη και αν.... γεννιέται από εμάς τους ίδιους ..
αυτό όμως δε μας το λέμε γιατί δεν υπάρχει στους κανόνες και θα μας δημιουργήσει σύγχυση στην ισορροπία της ύπαρξης του πολυπλοκότατου κ πολυδιάστατου αν και παράλληλα πολυδύναμου μυαλού και ψυχισμού μας...
:)
ουαου!

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Τι είναι αυτό;

http://www.youtube.com/watch?v=mNK6h1dfy2o


Δεν άντεξα να μην το μεταφέρω..
Είναι υπέροχο!

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

Το λευκό μπαστούνι

Το λευκό μπαστούνι, είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους, στην προσπάθεια τους να κινούνται μόνοι, ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.
Δεν βλέπω, βλέπεις όμως εσύ: Θέλεις να με βοηθήσεις;Τότε, διάβασε τα παρακάτω και να ξέρεις πως αν κάτι θυμάσαι απ'αυτά όταν κάπου, κάποτε, τυχαία ή για κάποιο λόγο με συναντήσεις, θα με κάνεις να νιώσω άνετα, δίνοντας μου αυτό ακριβώς που χρειάζομαι.Όταν με συναντήσεις μπορείς να με βοηθήσεις αν θυμηθείς τα παρακάτω:

1. Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια, όχι για να ξεχωρίζουμε, να παίζουμε, να μας δείχνουν ή να ζητιανεύουμε.

2. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος αλλά τυφλός.. Μη με μεταχειρίζεσαι σαν παιδάκι. Μεγαλώνω, παίζω, τρέχω, διαβάζω, γράφω, σπουδάζω, δουλεύω, παθιάζομαι, κλαίω, γελάω, ερωτεύομαι, θυμώνω, «σερφάρω», κάνω chat όπως ΕΣΥ!

3. Πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το σκύλο μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ'το μπράτσο. άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο: Έτσι θα νιώθω (=θα ξέρω) πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις..

4. Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;», «Πώς γράφει και διαβάζει;», «Πώς μπορεί;»,. Ρώτησε εμένα, ξέρω και εγώ να σου απαντήσω! Χρησιμοποίησε τον κανονικό τόνο της φωνής σου, όπως μιλάς στους άλλους μίλα και σε εμένα.

5. Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός» κλπ., τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: βλέπω για μένα= αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι.

6. Σύστησε με στους άλλους, ακόμη και στα παιδιά. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου πως φεύγεις: με φέρνεις σε μεγάλη αμηχανία αν μ'αφήνεις να μιλάω με κάποιον που δεν είναι κοντά μου.

7. Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα στο δωμάτιο, το αποχωρητήριο, το παράθυρο κλπ. Και αν υπάρχουν εμπόδια ή πράγματα στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές, γιατί μπορώ να μην κάνω ζημιές.

8. Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι και πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και πες μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου, π.χ «Το κρέας σου είναι στο Έξι». Κοίτα το ποτήρι μου να είναι δίπλα στο πιάτο μου και πες μου αν είναι στο δεξί ή στο αριστερό μου χέρι, για να το.»δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.

9. Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται διαβάζοντας/περιγράφοντας μου όσα δεν μπορώ να δω.

10. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.

11. Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας.

12. Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου αλλά όχι μόνο γι'αυτό, γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!

Δώσε τώρα άλλα δύο λεπτά απ'τον χρόνο σου και προώθησε αυτό το email στους γνωστούς σου, στους φίλους σου.Σε δύο λεπτά, ενημερώνεις σωστά, για μια ζωή!!!Για παραπάνω πληροφορίες, απορίες, σχόλια, κουβέντα, στείλε μου ένα email στο evavgoul@otenet.gr και πες μου, ότι θες.
Μη διστάσεις, μη ντραπείς και ας μην γνωριζόμαστε. Αν μάθεις, κάνεις την αρχή! Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!!!

Βαγγέλης Αυγουλάς
3οετής φοιτητής της Νομικής Σχολής Αθηνών,
Μέλος της Διεθνούς οργάνωσης για νέους με προβλήματα όρασης VIEWS (Visually Impaired Education and Work Support)
Μέλος της Επιτροπής Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ






Είδα σε ένα μπλογκ αφιέρωμα στην Τζένη Καρέζη και μου άρεσε πολύ η ιδέα..
είπα θα το κάνω και εγώ
Ήρθα λοιπόν στο μπλογκ μου και πάνω που πάω να γράψω Τζένη Καρέζη μούρχεται και η Μελίνα και η Λαμπέτη...
Στάθηκα και σκέφτηκα ποια να βάλω,
προσπάθησα να θυμηθώ τι σημαίνουν για μένα.
Πολύ μεγάλα ονόματα!
Πολύ σπουδαίες γυναίκες!
Αλλά με ποια μεγάλωσα;
Ποια λάτρευα μικρή και έκλαιγα όταν δε με άφηνε Σαββατόβραδο η μαμά μου να δω την ελληνική ταινία της εβδομάδας ,γιατί έπρεπε να κοιμηθώ νωρίς;
Όχι δεν ήταν αυτές οι μεγάλες κυρίες.
Αυτές ήρθαν αργότερα στη ζωή μου και την τάραξαν.
Αυτή που με έκανε τότε να κλαίω , να ονειρεύομαι,ακόμη και να τη μιμούμαι ίσως ...ήταν η γλυκιά -ξανθιά γατούλα με τη στολή του ναύτη και με την περούκα του πίπη
που μετά τα 18 μου περίπου, την αμφισβήτησα και την περιφρόνησα σχεδόν και ότι καλό και να έλεγα για αυτήν πλέον θα συνοδευόταν από ένα "ήταν" ή από ένα "αλλά"
μέχρι τότε όμως έζησα τόσο παραμυθένια μαζί της...
γέλασα με την καρδιά μου!
αγάπησα κάθε σκέρτσο της και τρελαινόμουν με όλες τις ατάκες της, με τη φωνή της,
γενικά με όλη της την τσαχπινιά...
το όνομα της;
Αλίκη Βουγιουκλάκη !!
Πω πω! το λέω τώρα και σχεδόν μούρχεται να πω ..."μα τι λέω;"
Σχεδόν μούρχεται να αρνηθώ τη σχέση μου μαζί της... αλλά θάμουν ψεύτρα... και δεν είμαι.
Ναι ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη..
Η Αλίκη μου και ο Δημήτρης της...
λέω η Αλίκη μου και μουρχεται συγκίνηση...
θεέ μου πόσο την αγαπούσα!
Τι γλυκό κοριτσάκι που ήμουν!
Πόση αθωότητα!
Και δεν ήμουν η μόνη...
Ήμασταν ολόκληρος στρατός από κοριτσάκια που ψήφιζαν δαγκωτό Αλίκη Βουγιουκλάκη πολύ πριν καταλάβουμε τι εστι ψήφος!
Και αυτό ήταν μια πραγματικότητα στη ζωή της Αλίκης σε όλα της τα χρόνια μέχρι το τέλος.
ήταν για όλες μας η ζωντανή πριγκίπισσα των παραμυθιών. ήταν τόσο κοντά στην παιδική μας ψυχολογία που νομίζαμε ότι από όλους του μεγάλους μόνο αυτή μας καταλάβαινε και μας έδινε αυτό που θέλαμε. να πιστέψουμε στα παραμύθια! που έτσι και αλλιώς τα πιστεύαμε...!!!
ήταν υπέροχο!
πόση ευτυχία μας έδινε!
Αχ εκείνη η Αλίκη στο ναυτικό....
μα πόσες φορές την είδαμε; είχα την αίσθηση ότι τη βάζαν κάθε τρίμηνο...σαν δωράκι με το τέλος του σχολικού τριμήνου...
τράβα μπρος
και όσα έρθουν και όσα πάνε
τράβα μπρος
και του κεφαλιού σου κανε
τράβα μπρος
και μη σε μέλει
θάρρος η ζωή μας θέλει
και είναι πάντοτε ωραία
η ελπίδα για παρέα
:)
τι γλύκα!
τι χαμόγελο!
τι τσαχπινιά!
και ο Δημήτρης γκριμάτσες δίπλα στη σκάλα του πλοίου.."αχ τι τρελοκόριτσο έχω εγώ!"
με το γλυκό χαμόγελο "κάτω από το μουστάκι του"
Τι έρωτας!!!